Miasto Poznań chroni żyjące na terenie stolicy Wielkopolski ptaki i nietoperze. Pomaga w tym m.in. montaż budek lęgowych czy specjalnie opracowane standardy, które mają zapewnić im dobre warunki rozwoju. Zwyczaje tych zwierząt oraz rozwój piskląt można śledzić na miejskiej stronie internetowej.
Co roku, na początku maja obchodzimy Międzynarodowy Dzień Ptaków Wędrownych. Święto zostało ustanowione w 2006 r. przez Program Środowiskowy Organizacji Narodów Zjednoczonych. Jego celem jest ochrona ptaków migrujących – głównie tych, które są szczególnie zagrożone wyginięciem. Miasto Poznań o te zwierzęta dba jednak przez cały rok.
W 2016 roku na budynku należącym do Miasta, przy ul. Gronowej 20 zawieszono 56 budek, (20 dla jerzyków, 35 dla wróbli i 1 dla pustułki). W czterech z nich, zainstalowano kamery, dzięki którym można obserwować ptaki. Obecnie w każdym domku zamieszkuje para jerzyków – samica i samiec – razem osiem ptaków. Zwyczaje tych zwierząt oraz rozwój piskląt można śledzić na stronie internetowej. Do podobnych działań Miasto Poznań zachęca działające w stolicy Wielkopolski firmy, instytucje, spółdzielnie i wspólnoty mieszkaniowe oraz zarządców nieruchomości.
Intensywnie prowadzone w dużych ośrodkach miejskich prace termomodernizacyjne i remontowe mogą przyczynić się do niszczenia populacji ptaków (zwłaszcza bardzo pożytecznych w mieście jerzyków). Podczas takich robót zamurowywane bywają szczeliny, służące jako miejsca lęgowe. Rusztowania utrudniają wlot ptaków do gniazd, co uniemożliwia karmienie piskląt.
W efekcie giną zarówno młode, jak i dorosłe osobniki. Zagrożone są też nietoperze, które często zajmują szczeliny na elewacjach. Po zakończeniu prac zwierzęta, które wcześniej zamieszkiwały obiekt, najczęściej nie mają możliwości jego ponownego zasiedlenia. Dlatego podjęto działania, które będą chronić ptaki już na etapie inwestycji.
Miasto Poznań opracowało szczegółowe standardy postępowania w przypadku remontów i termomodernizacji. Mają one stanowić wsparcie podczas planowania i realizacji prac. Dzięki dokładnym wytycznym inwestor zdobywa wiedzę na temat tego, jak pogodzić roboty z zachowaniem istniejących siedlisk. Standardy informują, jakie działania zapobiegawcze, łagodzące i kompensacyjne należy podjąć, aby zapobiec utracie miejsc lęgowych oraz schronień ptaków i nietoperzy.
Na liście znajdują się także informacje o konieczności montowania budek lęgowych, które zastąpią zamurowane szczeliny (w sytuacjach gdy nie można pozostawić dotychczasowych schronień); konieczności planowania prac przed i po okresie lęgowym oraz wiele innych. Standardy obowiązują wszystkie jednostki i spółki miejskie, są także pomocą dla deweloperów i projektantów, dla których ważne jest budowanie domów w zgodzie z naturą. Szczegóły na temat tego dokumentu można znaleźć w zakładce Ochrona Ptaków w Poznaniu.
Ptaki wędrowne
Ptaki wędrowne już wróciły do Poznania. Wśród zwierząt, które na początku maja przylatują do Polski, są jerzyki. Te niewielkie ptaszki, które często są mylone z jaskółkami, dobrze radzą sobie w środowisku miejskim, a ponadto są sprzymierzeńcami w walce z uciążliwymi owadami, przede wszystkim z komarami i meszkami (mogą zjeść ich nawet 20 tys. dziennie). Dzięki obecności jerzyków w otaczającej przestrzeni nie trzeba używać repelentów szkodzących nie tylko ludziom, ale też środowisku.
Najbardziej znane w Polsce ptaki wędrowne to bociany białe, jerzyki, droździki, rudziki, drozd śpiewak, kos zwyczajny i skowronek zwyczajny.Ich potrzebę podróżowania determinuje głównie dostęp do pożywienia. Początek sezonu letniego w Europie otwiera przed nimi obficie zaopatrzoną stołówkę. Na obszarach Afryki północnej i w krajach Afryki wschodniej rozpoczyna się pora sucha, która ogranicza dostępność do pożywienia, zmuszając ptaki do migracji. Ponadto, latem ptaki wyprowadzają lęgi. Gdyby pozostały na południu, ich młode miałyby mniej pokarmu oraz większą konkurencję. Jako pierwsze z Polski odlatują ptaki odżywiające się owadami, następnie żywiące się nasionami drzew i roślin. Ptactwo wodne odlatuje dopiero, gdy stawy zaczną pokrywać się skorupą lodową.
anka