Od 2011 w Polsce obchodzone jest oficjalnie święto “Żołnierzy Wyklętych”, jedno z najbardziej kontrowersyjnych w kalendarzu.
Mianem tym, zwłaszcza niektórzy reprezentanci nacjonalistycznej prawicy, określają bowiem bardzo różnych: Obok tragicznych bohaterów pozostawionych samym sobie przez aliantów pod sowiecką okupacją po pospolitych bandytów przebranych w polskie mundury, czy też oddziały które nie oparły się powojennej degeneracji. Nie wszyscy określani jako podziemie niepodległościowe rzeczywiście służyli polskiej sprawie. Czas najwyższy to uporządkować.
Narodowy Dzień Pamięci “Żołnierzy Wyklętych” obchodzony jest 1 marca. Jak podaje Instytut Pamięci Narodowej, tego dnia w 1951 r. w więzieniu na warszawskim Mokotowie, po pokazowym procesie, rozstrzelano przywódców IV Zarządu Głównego Zrzeszenia “Wolność i Niezawisłość”: prezesa WiN ppłk Łukasza Cieplińskiego (“Pług”, “Ludwik”) i jego najbliższych współpracowników – Adama Lazarowicza, Mieczysława Kawalca, Józefa Rzepke, Franciszka Błażeja, Józefa Batorego i Karola Chmiela. Ciała ofiar zakopano w nieznanym miejscu.
We wtorek, 1 marca upamiętniono bohaterów podziemia niepodległościowego. Kwiaty pod pomnikiem Polskiego Państwa Podziemnego i Armii Krajowej złożyli m.in. przedstawiciele władz miasta i regionu, a także kombatanci.
Obchody rozpoczęły się od mszy świętej w kościele pw. Najświętszego Zbawiciela przy ul. Fredry. Kulminacyjny punktem uroczystości było złożenie wiązanek u stóp pomnika Polskiego Państwa Podziemnego i Armii Krajowej. Miasto Poznań reprezentował zastępca prezydenta, Jędrzej Solarski.
darp, mik