Zabytkowe kamienice, uczelniane kompleksy, a także wiele innych historycznych obiektów – Pałac Mielżyńskich, Pawilon Krzyżanowskiego, budynek Dworca Zachodniego czy zespół poszpitalny na skrzyżowaniu ulic Szkolnej i Paderewskiego – to tylko kilka przykładów na to, że poznańskie zabytki odzyskują blask.
– W ostatnim roku na najcenniejszych historycznie obszarach miasta widoczne są duże zmiany. Mamy coraz więcej odnawianych budynków – nie tylko użyteczności publicznej czy miejskich instytucji kultury, ale też dziesiątki zabytkowych kamienic. To zasługa dużej aktywności służb konserwatorskich, coraz większego wsparcia ze strony miasta oraz zaangażowania prywatnych inwestorów. Wspólne działania wpływają na pozytywnie na jakość przestrzeni publicznej oraz poprawiają stan zachowania poznańskich zabytków – tłumaczy Joanna Bielawska – Pałczyńska, Miejski Konserwator Zabytków.
Łazarz, Wilda, Jeżyce
Pozytywne zmiany są szczególnie widoczne na obszarze historycznych dzielnic Poznania. Na Łazarzu systematycznie odnawiane są całe pierzeje ulic. Obecnie remontowane są, np. kamienice przy ul. Małeckiego (nr 21, 22, 34, 27/narożnik z Gąsiorowskich), na terenie Johow-Gelande (zespół mieszkaniowy, którego budowa rozpoczęła się na początku XX w., pomiędzy ulicami: Matejki, Wyspiańskiego, Ułańską i Grottgera) oraz przy ulicach Chełmońskiego (17, 22), Niegolewskich i Matejki.
Pięknieje również Wilda. Pierwotny wygląd sukcesywnie odzyskuje zabudowa ul. Wierzbięcice i Sikorskiego. Ze środków miejskich kompleksowemu remontowi poddano np. zdewastowaną kamienicę przy ul. Sikorskiego 24/25 z 1895 r. – jeden z reliktów najstarszej zabudowy tej ulicy. Renowacji poddawane są też kolejne kamienice przy ul. 28 Czerwca 1956 r.
Odnawiane są secesyjne kamienice na Jeżycach, np. budynek przy ul. Poznańskiej 50 – o bogatej dekoracji roślinnej i figuralnej oraz kamienice na ul. Jackowskiego. Na Grunwaldzie remontowane są budynki będące częścią jednorodnego zespołu zabudowy mieszkalnej z 1925 r. w kwartale ul. Przybyszewskiego-Marcelińska-Biała-Niecała.
W ścisłym sercu miasta
W centrum na szczególną uwagę zasługuje cenna kamienica przy ul. Strzeleckiej 27, znanego architekta Gustava Kartmanna. W budynku oczyszczono ceglane wielobarwne lico fasady, wraz z dekoracyjnymi elementami metaloplastycznymi, m.in. w formie pająków.
Renowację przeszedł też narożny budynek przy ul. Libelta 27 z 1895 r., który wraz z wozownią jest najstarszym elementem zabudowy Ringu Stübbena. Podejmowane są intensywne działania remontowe w kolejnych kamienicach na rewitalizowanej ul. Św. Marcin (nr 41, 69, 33/Ratajczaka 27), a także w modernistycznym zespole wieżowców ALFA.
Dawny blask odzyskuje także Śródka. Aktualnie prowadzone są kompleksowe prace w kamienicach przy ul. Śródka 3 i 4 oraz Rynku Śródeckim 17. Na Chwaliszewie (nr 70/Czartoria) odnowiono kolejną zabytkową kamienicę, o ceglanych elewacjach.
Nauka w zabytkowych gmachach
Remontowane są zabytkowe obiekty uczelniane. Budynek AWF, projektu Marka Leykama, jako ikona powojennego modernizmu, został odnowiony zgodnie z pierwotną kolorystyką i fakturą tynku. Kompleksowym pracom renowacyjnym poddany został okazały gmach Collegium Chemicum UAM, któremu przywrócono dawny wygląd elewacji.
Zakończył się remont dwóch zabytkowych budynków dydaktycznych Uniwersytetu Przyrodniczego na ul. Wojska Polskiego – Katedry Hodowli Lasu i Użytkowania Lasu.
Żabi skok od Rynku
Nareszcie po wielu latach opuszczenia remontu doczekał się Pałac Mielżyńskich. Nowy właściciel rozpoczął prace renowacyjne i adaptacyjne. Obecnie trwa remont od ul. Wronieckiej.
W tym roku będzie także odnowiona elewacja starorynkowa, dofinansowana z dotacji miejskich. Podejmowane są działania związane z przywróceniem pierwotnego kształtu wartościowym budynkom, takim jak charakterystyczna kamienica położona przy skrzyżowaniu ulicy Krysiewicza i Ogrodowej – tzw. “Żelazko”.
Do kompleksowej modernizacji przystępuje nowy właściciel zabytkowego zespołu poszpitalnego przy ul. Szkolnej/Podgórnej. Wkrótce rozpoczną się prace przy modernistycznym budynku przy ul. Paderewskiego 1. Na Ostrowie Tumskim dobiega końca kompleksowa renowacja i konserwacja wnętrz późnogotyckiego kościoła Najświętszej Marii Panny in Summo. W najbliższym czasie na nowo zaaranżowane zostanie także jego bezpośrednie otoczenie.
Zakończone zostały kompleksowe prace konserwatorsko-remontowe budynku Dworca Zachodniego, przywracające mu dawny historyczny wygląd i pierwotną kolorystykę. Drugie życie zyska także Pawilon Krzyżanowskiego, czyli budynek wystawowy z 1883 r. Rozpoczęły się prace związane z adaptacją i pełną konserwacją obiektu, wraz z bogato zdobionymi elewacjami.
Postindustrialne klimaty
Trwają prace koncepcyjne dotyczące zagospodarowania, adaptacji i renowacji najcenniejszych historycznych zespołów postindustrialnych: Rzeźni Miejskiej, zespołu Gazowni, Elektrociepłowni, zajezdni tramwajowej na ul. Gajowej i budynków dawnego zespołu ZNTK. Końca dobiega natomiast adaptacja budynków zabytkowego zespołu Rektyfikatorni i Zbiorników Spirytusu przy ul. Bóżniczej. W trakcie remontu przywrócono im oryginalne ceglane elewacje.
– Wskazane przykłady są dowodem dużego zaangażowania prywatnych inwestorów, ale również zdecydowanego wzrostu świadomości wartości dziedzictwa kulturowego wśród mieszkańców miasta – podsumowuje Miejska Konserwator Zabytków.
oprac. anka