Zarząd Dróg Miejskich podsumował remonty chodników w minionym roku. Prace przeprowadzane były często z dofinansowaniem przez Rady Osiedli. Im dalej od centrum, tym częściej, choć pieniędzy mniej.
W sumie remonty chodników kosztowały w minionym roku niemal 10 milionów złotych. Cztery z nich pochodziły z wpływów, które generuje Strefa Płatnego Parkowania. Samorządy, na których terenie uporządkowano i “urynkowiono” parkowanie mogą więc mówić o szczęściu – mają ekstra kasę na trotuary, o której bardziej peryferyjne samorządy mogą tylko pomarzyć.
Jednym z największych ubiegłorocznych remontów była naprawa jeżyckiego chodnika na Mickiewicza – pomiędzy Dąbrowskiego a Poznańską od strony wschodniej i pomiędzy Krasińskiego a Poznańską – od strony zachodniej.
Remont kosztował 700 tysięcy złotych.
600 tysięcy kosztowała przebudowa chodnika na Grobli na Starym Mieście: po północnej stronie od Łaziennej do Wierzbowej i po południowej, od Mostowej do Wierzbowej.
Na Wildzie udało się uporządkować ulicę Umińskiego. W ramach reorganizacji parkowania usunięto z chodników samochody, położono na nich nową nawierzchnię i posadzono drzewa i krzewy. Całość kosztowała około miliona złotych.
– Remonty prowadzone były we wszystkich częściach Poznania, zarówno przy głównych ciągach komunikacyjnych, jak też na lokalnych dojściach do budynków mieszkalnych, punktów usługowych czy szkół. Decydujący wpływ na te działania mają lokalne samorządy, czyli poszczególne rady osiedli – mówi Ireneusz Woźny, zastępca dyrektora ZDM ds. utrzymania.
Rady Osiedli wskazywały najgorsze miejsca, gdzie remonty są najpilniejsze. Wiązało się to z partycypacją w kosztach naprawy. Było tak miedzy innymi na ulicach: Braille’a, Kmiecej, Zamenhofa (dojście do Osiedla Jagiellońskiego), Umultowskiej (pomiędzy Troczyńskiego i Tymienieckiego), Rawickiej, czy też generała Maczka, Tomickiego (od Warszawskiej po wjazd do bloku numer 14 – strona wschodnia i dalej w stronę Szkoły Podstawowej numer 85 oraz przy skrzyżowaniu z Konarskiego -po stronie zachodniej), Grodziskiej (od posesji numer 117 do Szamarzewskiego), Płowieckiej (od Grunwaldzkiej do Grochowskiej), Wyzwolenia oraz Azaliowej.
Naprawy chodników były prowadzone także przy okazjach innych prac: zarówno większych inwestycji – jak było na przykład przy Rondzie Rataje – jak i przedsięwzięć finansowanych z budżetu obywatelskiego. Przykładem jest tutaj remont ciągu pieszo – rowerowego przy Hetmańskiej.
mik