Szkło najczęściej kojarzone jest z materiałem użytkowym w budownictwie czy w przedmiotach codziennego użytku. Od setek lat subtelne formy wazonów, szklanic, kieliszków poza funkcją użytkową mają często wyjątkową wartość estetyczną.
Szkło jest również materiałem do tworzenia form unikatowych, które należy raczej definiować jako obiekty rzeźbiarskie. „Unikatowe szkło” stało się domeną wrocławskiego środowiska artystycznego.
W drugiej połowie XX wieku artyści w wrocławskiej uczelni artystycznej rozpoczęli eksperymenty i poszukiwania w kreacjach w szklanej materii. Z czasem dostrzec było można coraz większą swobodę i różnorodność pomysłów w poszukiwaniach technologicznych, mieszanie stylów i tendencji.
Poznańska wystawa Szkło. Męskie rysy pokazuje realizacje autorstwa piętnastu artystów szkła z okresu ostatniego dziesięciolecia: Wojciecha Olecha, Ryszarda Więckowskiego, Witolda Śliwińskiego, Czesława Roszkowskiego, Jerzego Chodurskiego, Konrada Tomaszewskiego, Andrzeja Kucharskiego, Marcina Litwy, Macieja Zaborskiego, Pawła Palewicza, Stanisława Soboty, Tomasza Urbanowicza, Wojciecha Peszki, Adama Włodarczyka i Kazimierza Pawlaka. I choć unikatowe szkło nie jest dziedziną zmaskulinizowaną to poznańskie muzeum prezentuje „męski punkt widzenia”.
Uznani, w pełni ukształtowani artyści o dużym dorobku, nie tworzą formalnej grupy, lecz mimo bardzo indywidualnego podejścia do szklanego tworzywa, ich twórczość łączy wspólny rys: śmiałość eksperymentów i wirtuozerskie popisy technologicznych umiejętności, często wykraczające poza ramy tradycyjnie pojmowanej sztuki szkła.
Wystawa prezentowana będzie do 13 grudnia 2020 r. w Muzeum Sztuk Użytkowych poznańskiego Muzeum Narodowego. Jej kuratorem jest Magdalena Weber – Faulhaber.
op. anka
Zobacz fotoreportaż:
Fot. Ela Preiss