Historia roweru rozpoczęła się w 1817 rok. Został stworzony przez barona Karla Von Drais’a z Niemiec i nosił nazwę „rower do biegania”, a po niemiecku Laufmaschine. Rok później został opatentowany.
Ulepszoną wersję, która była wykonana z drewna i miała ruchome przednie koło opracował Denis Johnson z Londynu. Minusem obu konstrukcji był brak pedałów przez co „kolarz” musiał napędzać rower swoimi stopami. Identycznie jak robią to dzieci na rowerkach biegowych. W kolejnych latach konstrukcje mocno się zmieniały, doszły pedały, dodatkowe koła, korbki, itp., ale mimo to po pierwszym zachwycie zainteresowanie welocypedami spadło.
Pewnym przełomem okazała się konstrukcja Pierra Michaux. Rower zaprojektowany w drugiej połowie XIX wieku posiadał korby obrotowe oraz pedały na przednim kole. Każdy marzył o takim rowerze i na pewien czas moda powróciła. Był on jednak niewygodny i niezbyt poręczny. Stalowa rama i koła nie zapewniały dobrej amortyzacji pomimo zastosowania siodełka na sprężynach. Rower ważył niespełna 50kg przez co trudno było go przenosić. Istotnymi poprawkami, które znacznie uprzyjemniły jazdę były gumowe opony oraz łożyskowane pedały.
Ogromne przednie koło, czyli popularny bicykl
Pod koniec XIX wieku dużą popularnością w USA i Wielkiej Brytanii cieszyły się bicykle, czyli rowery dwukołowe. Przednie koło było monstrualnie wielkie, a tylne bardzo małe. Rower tego typu prowadziło się trudno, a wysoka pozycja stwarzała duże ryzyko upadku i rozbicia głowy. Nadawał się on głównie na równe drogi o dobrej jakości, a w tamtych czasach należały one do rzadkości. Pomimo nietrafionego pomysłu ze zwiększaniem średnicy koła do granic możliwości bicykle posiadały sporo nowoczesnych i praktycznych rozwiązań takich jak: wzmocnione szprychy, łożyska kulkowe oraz bardziej zaawansowane mieszanki gumy w oponach.
anka