Ratajskie dęby pomnikami przyrody

Szkopuł w tym, że teren nie należy do miasta, ani żadnego innego podmiotu publicznego. Grunt, kiedyś będący w posiadaniu Cegielskiego przeszedł drogę typową dla polskich przemian ustrojowych. W końcu znalazł się we władaniu dewelopera. Deweloper, jak powszechnie wiadomo, nie kupuje gruntu po to, by urządzać tam rezerwat, tylko by budować tam mieszkania dla zysku.

Samo w sobie nie jest to naganne, gorzej, gdy teren jest wartościowy przyrodniczo, a budowa i zachowanie drzew stoją ze sobą w oczywistej sprzeczności. Coraz częściej pojawiają się w Poznaniu głosy ochronę dziedzictwa przyrodniczego postawić jednak na pierwszym miejscu. Blok buduje się rok, dwa, a efektem istnienia nowego osiedla jest zawsze obciążenie dla środowiska.

Tymczasem drzewa rosną przez dziesięciolecia, zanim osiągną rozmiar, przy którym ich pozytywny wpływ na środowisko (tak zwany efekt ekologiczny) jest wyraźny. Tomek Genow na facebookowym profilu “Grupa przeciwna betonowym parkom” pisze wręcz: “Wszystkie drzewa wymiarowe – pomnikami przyrody w w Poznaniu”.