Poznań jak Wittenberga

Wprawdzie tez Obywatelskiej Reformacji Laickiej jest tylko 15, zamiast 95 jak u Marcina Lutra, tym niemniej mogą narobić sporo fermentu. W niedzielę zawisły one na drzwiach poznańskiej katedry.

Umieścili je tam w niedzielę protestujący przeciw orzeczeniu tak zwanego trybunału Przyłębskiej, wprowadzającego zakaz aborcji ze względu na ciężkie i nieodwracalne wady płodu.  Wbrew plotkom, tezy nie zostały do zabytkowych drzwi przybite, jak u Lutra, tylko przyklejone taśmą.

Jak można było od kilku dni obserwować, barbarzyńskie orzeczenie okazało się kroplą która przepełniła kielich. Takich protestów nie było w Polsce lat 80 – tych – pierwszej Solidarności i stanu wojennego.

Aktywistki i aktywiści nie ograniczają się już do pierwotnego postulatu anulowania postanowienia trybunału Przyłębskiej, zdaniem wielu prawników zresztą nieważnego, bo podjętego z naruszeniem prawa: chcą pełnego rozdziału państwa od kościoła i zaprowadzenia w Polsce europejskich standardów.

15 tez Obywatelskiej Reformacji Laickiej

My, Wolne Obywatelki i Wolni Obywatele Rzeczypospolitej Polskiej oraz wszystkie osoby zamieszkałe w naszym kraju, niezależnie od tożsamości płciowej, orientacji psychoseksualnej, przynależności narodowej, pochodzenia, koloru skóry, a także poglądów, wyznania lub jego braku, wyrażamy sprzeciw.

Wyrażamy sprzeciw wobec ponadpartyjnego, patologicznego związku władzy z Kościołem, którego skutkami są: pogłębiające się dyskryminacja kolejnych grup społecznych i osób, drenowanie budżetu państwa przez instytucje KK a co się z tym wiążę – chroniczne niedofinansowanie wielu dziecin istotnych społecznie takich jak opieka medyczna, edukacja czy pomoc społeczna. Żądamy:

1. Natychmiastowego i trwałego rozdziału państwa od Kościoła Rzymskokatolickiego
2. Zerwania konkordatu oraz jego renegocjacji na warunkach korzystnych dla Obywatelek
i Obywateli oraz wszystkich osób mieszkających w Polsce.
3. Rozliczenia prawnego wszystkich przestępstw wynikających z umów między państwem a kościołem, oraz uprzywilejowanego traktowania członków instytucji KK.
4. Neutralności i niezależności władzy od wszelkich wpływów związków wyznaniowych
5. Świeckiego nauczania na każdych szczeblu edukacji, wyprowadzenia religii ze szkół
 i zaprzestania finansowania kleru oraz katechetów z państwowych pieniędzy.
6. Likwidacji Funduszu Kościelnego oraz niefinansowania przez Państwo związków wyznaniowych oraz kościołów w Polsce.
7. Równości wszystkich związków wyznaniowych i kościołów w Polsce względem prawa.
8. Zniesienia klauzuli sumienia dla zawodów medycznych i farmaceutycznych jako narzędzia dyskryminującego osoby korzystające z opieki medycznej w Polsce.
9. Rzetelnej ogólnodostępnej i popartej m.in. na standardach WHO, edukacji seksualnej, włączonej do programu nauczania w miejsce religii
10. Powszechnego i refundowanego dostępu do antykoncepcji, także awaryjnej
11. Prawa do aborcji na żądanie oraz jego rzeczywistej realizacji
12. Powszechnie dostępnego i refundowanego przez państwo dostępu do in vitro oraz skutecznych, naukowo udowodnionych metod leczenia niepłodności
13. Zakazu dyskryminacji, zarówno w zatrudnieniu, jak i w płacach ze względu na niepełnosprawność, orientacje psychoseksualną, tożsamość płciową czy dzietność lub plany na posiadanie lub nieposiadanie rodziny
14. Wprowadzenia instytucji związków partnerskich i małżeństw jednopłciowych oraz zrównanie ich praw z małżeństwem dwupłciowym.
15. Przeznaczenia co najmniej 7 procent PKB na ochronę zdrowia celem zapewnienia powszechnie dostępnej, profesjonalnej opieki zdrowotnej oraz godnego wynagrodzenia
i warunków pracy dla personelu placówek ochrony zdrowia.

Może wcale nie było przypadkiem, że w dzień po umieszczeniu tez na wrotach katedry faszystowska bojówka przejęła „straż” nad Ostrowem Tumskim. Kto się boi i nie rozumie, zaczyna robić dziwne rzeczy.

Tezy, jak należało się spodziewać, szybko zniknęły z kościelnych drzwi, ale można je teraz przeczytać praktycznie w całym Poznaniu, na przykład na przystankach tramwajowych.

Miarka się przebrała, coś ożywczego wisi w powietrzu. Droga jeszcze długa, nie wiem, czy dożyję jej końca, ale pierwszy krok został zrobiony. We właściwym kierunku.

Darek Preiss