Czy saszetka z cukrem może być obiektem naukowych badań? Czytelnik przekona się o tym, sięgając po publikację pt. “Design saszetki z cukrem. O komunikowaniu się z rzeczami”, której autorami są dwaj naukowcy z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu: prof. Aleksander Wojciech Mikołajczak i dr Patryk Borowiak. Publikacja ukazała się niedawno nakładem Wydawnictwa Naukowego UAM.
W książce autorzy prezentują nowy sposób pojmowania designu, zarówno jako języka rzeczy, jak i projektowej formy przedmiotów. Naukowcy patrzą na tytułowe saszetki nie jako na finalny produkt, który poddawany jest analizie, lecz jako na proces jego stawania się, który postrzegać można jako swoistą biografię rzeczy.
Autorzy rozumieją design jako proces kształtowania się przedmiotów w polu oddziaływania par relacji. Pierwsza z nich łączy podmiot, czyli ludzkie kompetencje, z przedmiotem, czyli właściwościami rzeczy, wykorzystywanymi przez ludzi w ich tworzeniu i użytkowaniu. Druga zespala materialność przedmiotowych bytów z ich znaczeniem. Co to oznacza w kontekście saszetki z cukrem? Tego rodzaju produkty, stające się w marketingu towarem, wcale nie muszą prezentować swego rzeczywistego znaczenia, lecz mogą np. promować wykreowany w reklamie sens.
Książkę “Design saszetki z cukrem. O komunikowaniu się z rzeczami” można nabyć na stronie Wydawnictwa Naukowego UAM.
Przypomnijmy, że prof. A. W. Mikołajczak jest także autorem publikacji “Design kleksa. Społeczna historia wiecznych piór”.
Tytuł informacji jest jednocześnie tytułem jednego z rozdziałów książki.
mik