Wiadomo już, jak wyglądać będzie Kładka Berdychowska, łącząca lewy brzeg Warty, poprzez południowy cypel Ostrowa Tumskiego z prawym brzegiem. Kładka pieszo – rowerowa, od dawna oczekiwana inwestycja ma poprawić komunikację turystyczną między najważniejszymi częściami Traktu Królewsko – Cesarskiego i całego miasta. Wybrany do realizacji projekt wyłoniono w rozstrzygniętym w piątek konkursie.
Pierwotnie do wykonania kładki miały zostać użyte historyczne, kratownicowe przęsła, pochodzące z przebudowanego mostu kolejowego na Starołęce. Taki był wymóg konserwatora zabytków.
Zabrakło starych przęseł
Do realizacji pierwotnej koncepcji jednak nie doszło. Raz, z powodu opłaty dwóch milionów złotych, którą za magazynowanie zabytkowych przęseł zażyczyła sobie spółka PKP Polskie Linie Kolejowe, dwa, z powodu protestów części środowiska architektów. Ich zdaniem, należało postawić na konstrukcję współczesną, a zabytkowe kratownice zasłoniłyby widok na Katedrę. Warto zauważyć, że krytykowane kratownice nawiązywały, choć w innym miejscu, do charakteru dawnego koryta Warty, z takimi właśnie przeprawami. Część prac konkursowych nawiązywała zresztą do kratownicowych przęseł, choć we współczesnej formie.
Konkurs, na który wpłynęły 22 prace wygrała propozycja zespołu autorskiego w składzie: pracownia ARPA, SKI Studio Błażej Szurkowski, MS86A Maciej Sokolnicki Architekt oraz Adam Turczyn. Autorzy otrzymali 50 tysięcy złotych nagrody, i zapewnienie wiceprezydenta Macieja Wudarskiego, że projekt będzie zrealizowany. Początek budowy zaplanowano na przyszły rok, a zakończenie – dwa lata później. W ciągu miesiąca zwycięski zespół podpisze z miastem umowę na wykonanie projektu kładki.
Nagrodzona lekkość i współczesność
W uzasadnieniu werdyktu sąd konkursowy podkreśla, zwycięzców nagrodzono „za szczególną atrakcyjność, oryginalność formy oraz funkcjonalność rozwiązań kładki /przeprawy wraz z uwzględnieniem jej połączenia z otoczeniem. Formułowanie zadania projektowego wyróżnia kształtowanie formy ze względu na jej lekkość, prostotę, harmonię, ażurowość, transparentność na prawach szczególnej kreacji miejsca i przestrzeni w odniesieniu do połączenia przeciwległych biegów rzeki”.
„Kładka została zaprojektowana jako zawieszenie nad lustrem wody dwóch naprężonych, smukłych wstęg mających za zadanie spiąć dwa brzegi Warty włączając szczególne miejsce jakim jest cypel Ostrowa Tumskiego rozdzielający jej brzeg – tak by nie naruszyć, a zarazem podkreślić pejzaż Miasta zwracając szczególna uwagę na Katedrę”.
„Na uwagę zasługują przedstawione w pracy schemat spięcia dwóch brzegów Warty oraz schemat aktywizacji cypla na Ostrowie Tumskim oraz tras pieszo-jezdnych”.
„To co bardzo zaskakuje, a zarazem wyróżnia pracę to to, że obie części kładki charakteryzują się klasyczną oszczędnością środków wyrazu, które jak autor określił: „Pomimo swojego modernistycznego rodowodu nie posiadają przebrzmiałych wzorów estetycznych sprzed niemal stu lat” – czytamy w uzasadnieniu werdyktu.
Sąd konkursowy przyznał też drugą nagrodę i jedno wyróżnienie.
darp