piątek, 29 marca

Bada białka, które mogą zabić

dr Jakub Baranek. fot. Adrian Wykrota

Walka ze szkodnikami jabłoni, warzyw i zbóż w sposób bezpieczny dla środowiska – to efekt badań, które prowadzi dr Jakub Baranek z Wydziału Biologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. 

Praca naukowa dra Jakuba Baranka dotyczy bakterii z gatunku Bacillus thuringiensis. Ten mikroorganizm jest zdolny do infekowania i zabijania owadów, będąc jednocześnie niegroźnym dla człowieka i innych kręgowców. 

Swoje właściwości owadobójcze bakteria zawdzięcza całemu arsenałowi produkowanych czynników biologicznych, między innymi są to białka z rodziny Cry i Vip – wyjaśnia naukowiec w wywiadzie dla Życia Uniwersyteckiego. 

W wyniku prowadzonych prac eksperymentalnych udało mi się kilka takich białek wyizolować i scharakteryzować pod względem aktywności wobec szkodliwych owadów, powodujących ogromne straty w gospodarce człowieka. Niektóre z tych białek okazały się prawdziwymi „zabójcami” owadów i posłużyły do opracowania jedno-, dwu- lub trzyskładnikowych preparatów. Choć do tej pory przebadałem preparaty na kilku gatunkach szkodników, to można już formułować wnioski dotyczące ich skuteczności i dużego potencjału wykorzystania w gospodarce. Tak więc prace laboratoryjne są na znacznym stopniu zaawansowania – dodaje dr Baranek.  

Zapytany o przewagę środków biologicznych nad chemicznymi, biolog podkreśla, że jest to kwestia perspektywy, jaką przyjmiemy. – Uważam, że lepsza jest ewolucja niż rewolucja i prawdopodobnie najlepszym wyjściem dla rolnictwa zarówno europejskiego, jak i światowego jest stopniowa i wyważona, ale jednocześnie konsekwentna implementacja tzw. integrowanej ochrony roślin. Jest to koncepcja polegająca na ograniczaniu stosowania pestycydów chemicznych, ale niekoniecznie całkowitej z nich rezygnacji, na rzecz większego udziału innych metod kontroli szkodników, w tym środków biologicznych – dodaje. 

Za swoją działalność dr Jakub Baranek otrzymał prestiżową nagrodę AgroBioTop, przyznawaną przez Komitet Biotechnologii Polskiej Akademii Nauk. 

Cała rozmowa z naukowcem dostępna jest na stronie: tutaj

anka

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *